logopedie.startpagina.nl

Moreel dilemma

  • Anonymous avatar

    Anoniem

    Graag plaats ik onderstaande hier anoniem. Wellicht herkennen oud-docenten- of medestudenten het verhaal toevallig en weten zij dus over wie het gaat; het zij dan zo : -)

    Met veel plezier heb ik de opleiding doorlopen; in 2011 heb ik mijn diploma in ontvangst mogen nemen. Echter, op de weg daar die eindstreep heb ik regelmatig getwijfeld of ik de studie voort zou moeten zetten. Niet vanwege de inhoud, want logopedie is en blijft een prachtig vak(gebied). Ik heb zelf echter een lichamelijke beperking. Het betreft een zenuwaandoening, waardoor spierfuncties aangetast raken. Het proces van spierfunctieverlies verloopt langzaam, van perifeer naar meer centraal, en beperkt zich meestal tot de extremiteiten. Hoewel weinig mensen met dezelfde aandoening uiteindelijk volledig rolstoelafhankelijk worden, heb ik zelf toch wel een matig ernstige variant. Het is niet ondenkbaar dat ik over 10 of 20 jaar (deels) rolstoelafhankelijk ben en dat mijn handfunctie meer verslechtert.

    Bij het toelatingsonderzoek en gedurende de opleiding kwam tevens het probleem naar voren dat mijn stem weinig draagkracht heeft en beperkte resonans. Dat was echter geen reden voor afwijzing, maar ondanks veel oefening en begeleiding is dit uiteindelijk ook maar ten dele verbeterd. M.i. is mijn aandoening hier debet aan; ik ben wat fragiel en mijn middenrif is mogelijk al licht verzwakt…

    Om het verhaal niet te lang te maken, zal ik me nu beperken tot mijn vraag/dilemma: Mijn aandoening en algehele functioneren hebben me erg onzeker gemaakt. Van de opleiding kreeg ik steeds het voordeel van de twijfel, maar in de praktijk wil en moet ik mijn vak op een verantwoorde manier kunnen uitoefenen. Kan een logopedist dat wanneer zij niet mobiel is, misschien straks zelfs rolstoelafhankelijk? En met genoemde lichte beperkingen in eigen stemgeving? Wat is jullie mening hierover en hoe kijken jullie hier tegenaan? Ik stel oprechte, eerlijke reacties op prijs.

    Voor de volledigheid: momenteel werk ik niet als logopedist.

    Bij voorbaat dank!

  • Anonymous avatar

    Logo83

    Hallo Anoniem,

    Het is natuurlijk niet voor niets dat de opleiding je destijds steeds het voordeel van de twijfel hebben gegeven. Ik denk dat het wel of niet kunnen werken binnen de logopedie veel te maken heeft met je werkgebied. Ik kan me voorstellen dat het voor jou moeilijk is om met stempatienten te werken, omdat je zelf ook moeite hebt met het geven van het goede voorbeeld. Als je ooit rolstoelafhankelijk bent dan kun je natuurlijk ook geen staande oefeningen doen. Voor taalbehandelingen is het anders. Als je kinderen behandeld die prima een half uurtje aan tafel kunnen zitten en met de nodige aanpassingen zal je je vak best goed kunnen uitvoeren. Bij taalbehandelingen gaat het immers niet om je stemgebruik, houding ed. Als logopedie je passie is, dan moet je er voor gaan! Ik zou goed na gaan denken over de dingen die je wel kunt doen, ondanks je handicap. En dan vol goede moed op zoek gaan naar een baan ;)

  • Anonymous avatar

    logo78

    Hallo Anoniem,

    als praktijkhoudster ben ik het volledig eens met de reactie van LOGO83.

    Wanneer je een cliëntengroep kiest die je (met je lichamelijke mogelijkheden) kan behandelen is

    verder je eigen instelling van groot belang.

    Zorg verder dat de arbeidsongeschiktheidsverzekering goed geregeld is.

    Je zult punten voor het kwaliteitsregister moeten behalen.

    Deelname aan een kwaliteitskring en cursussen volgen bijvoorbeeld.

    Voor het administratieve gedeelte werk je veel met de computer.

    Als logopedie het vakgebied is wat jou boeit, dan ga ervoor!

    Ik wens je veel succes bij het maken van een keuze.

    Groetjes Logo78

  • Anonymous avatar

    Sophie

    Je verhaal deed mij denken aan een collega die bij mij in de kwaliteitskring heeft gezeten.

    Zij werkt al 15 jaar als logopedist. Zelf ervaart zij een lichamelijke beperking door reuma en beweegt zich niet altijd even gemakkelijk. Sinds vorig jaar is zij naast logopedist ook counsellor. Zij zou dus met je kunnen spreken vanuit 2 velden: vanuit de logopedie en vanuit haar persoonlijke situatie .

    Daarbij heeft ze ruimte voor E-coaching of telefonische coaching. Afstand hoeft dus geen bezwaar te zijn. Het zou misschien prettig voor je kunnen zijn je gedachten eens te delen met iemand die op grond van eigen ervaring kan begrijpen wat je bezighoudt tav van je verdere loopbaan.Wat zijn precies je twijfels en zorgen. In hoeverre werken die belemmerend voor de keuzes die je maakt.

    Op haar website kun je kennis met haar maken: www.yvonnebal.helpt.nl Wie weet is het wat voor je.

  • Anonymous avatar

    Anoniem

    Dank voor jullie reacties!