K uitspreken als T, 4,5 jaar oud

  • Jaap van Delden

    Onze zoon zegt consequent in plaats van de K een T. Dat is het belangrijkste, maar niet het enige, hij zegt bv. niet sNapt maar sLapt. sLembad. En zo nog wat dingen. Maar vooral die K komt zijn verstaanbaarheid niet ten goede. Hij gaat al een tijd naar de logopedist, een sympathieke en, voor zover ik het kan beoordelen, goede logopediste. Hij wordt in november 5 jaar en ik ben bang dat hij geplaagd zal worden vanwege zijn uitspraak. Dat begint nu al een beetje. Dat zou ik hem graag besparen, hij is al niet zo'n enorme sociale held.

    Nu zou ik wel eens een soort second opinion willen hebben (een geruststellend woord is ook altijd welkom… ;-)

    de therapie is nu dat hij moet leren dat hij achterin zijn mond de K moet maken. dat resulteert nu in een soort gegorgel. Het is voor hem (denk ik) érg moeilijk om te snappen wat achterin is, en hoe hij dan daar die K moet maken. De T zit natuurlijk voorin, maar het snappen en toepassen is nog een hele toer. Ik weet echter zelf geen betere therapie-insteek (het is mijn vak niet).

    Nogmaals, ik heb een hoge pet op van onze logopediste, ze is lief en enthousiasmeert (hij vind het leuk om ernaar toe te gaan - een hele prestatie van haar) maar het zit me niet helemaal lekker en ik zou wel eens van anderen willen horen wat ze hier van vinden. Ervaringen en dergelijke.

    Alvast bedankt!

  • mirjam

    Beste Jaap,

    Als vader wil je natuurlijk altijd het beste voor je kind en deze waar mogelijk beschermen tegen eventuele pesterijen, dus ik begrijp je angst. Ik weet niet of je het al bij de behandelende logopediste aan de orde hebt gesteld, maar het lijkt mij goed dit met haar te bespreken. Zij kent het kind inmers en kan misschien antwoord geven op de vraag waarom het zo lang duurt voordat je zoon de k goed kan uitspreken. En duurt het wel echt zo lang, of is dit je gevoel? Door dit open en eerlijk met de logopediste te bespreken kunnen jullie misschien tot de conclusie komen dat er een andere therapiemethode gebruikt moet worden of dat je inderdaad eens naar een andere logopedist wil gaan voor een second opinion. In een aantal regio's in het land worden kinderen vanaf vijf jaar gescreend door een schoollogopedist. Dan hoef je ook niet naar een andere logopediste, dit wordt namelijk op school gedaan en blijft je kind met plezier naar de logopedie gaan.

    Tip: plan dit gesprek met de logopediste op een tijdstip waarbij je zoon niet mee komt. Niets is vervelender dan over je twijfels praten waar het kind bij is.

    Succes!

    Groeten Mirjam

  • Logopedist

    Hallo Jaap,

    Als een kind al heel lang een klank door een andere klank vervangt, in jullie geval de door een , kan dit heel hardnekkig zijn. Dit zit zo ingebakken, ze weten niet beter. Belangrijk is het dat het kind hoort dat het een “kip” is en geen “tip” als ze dat verschil niet horen “goed/fout” dan is het ook heel moeilijk om de productie aan te leren. Voor die kinderen klinkt het gewoon hetzelfde.

    Daarnaast hoeft het niet heel erg moeilijk te zijn om uit te leggen voor en achter. Door verschillende geluiden te maken en mondspelletjes te doen, worden kinderen hier snel bewust van. En je zoon is bijna vijf en ik begrijp dat geen achterstand in de taalontwikkeling heeft, dus hij zal de begrippen voor-achter wel begrijpen.

    Ik oefen ook weleens de en samen om het gevoel in de keel te benadrukken.

    En soms gebruiken we de wijsvinger om het tongpuntje een beetje tegen te houden, als de mond wijd open is en we proberen de te zeggen. (let op dat de vinger niet te ver de mond in gaat, anders krijgen we een kokhalsreflex-!)

    Als de tong wat tegendruk geeft, voelt het kind dat de tong het eigenlijk wil doen in plaats van de keel. Je kunt dit zelf ook heel goed laten zien met je mond open. Je tong ligt bij de laag in de mond en bij de beweegt hij omhoog tegen het harde randje net achter de tanden.

    Misschien zijn dit bekende punten voor jullie, maar het kunnen ook tips of bevestiging zijn.

    Ik zou zeker de punten waar je tegenaan loopt bespreken met de logopedist. Je hebt niet aangegeven hoe lang jullie al behandeling hebben. Als een behandeling te lang duurt, kan dit ook frustrerend dus demotiverend werken voor een kind. Soms is drie maanden logopediepauze dan even nodig om het kind wat rust te gunnen en de druk van het “goed moeten praten” er af te halen.

    Zo te horen heb je een goede band met de logopedist, dus moet je je punten wel kunnen bespreken. Ik stel dat zelf namelijk ook erg op prijs en dat komt de samenwerking altijd ten goede!

    Veel succes