Over het salaris in de vrije vesting worden eigelijk steeds dergelijke vragen gesteld. In de jaren dat ik werkzaam ben als logopedist (ruim 7 jaar), veelal in de vrije vestiging, heb ik gemerkt dat de praktijken waar één en ander eerlijk voor de werknemer geregeled is, schaars zijn. Ze zullen er vast zijn, maar veel praktijkhouders kijken, door het ontbreken van een CAO, naar (bevriende) collegapraktijkhouders als het gaat om secundaire voorwaarden, salaris, e.d. Uiteindelijk wordt het voor de praktijkhouder natuurlijk ‘normaal’ wat ze een medewerker wil bieden, juist omdat in andere praktijken ongeveer hetzelfde wordt geboden. De praktijkhouders kijken wat mij betreft te weinig naar andere beroepsgroepen, met en zonder CAO. In veel CAO's zijn (naast specifieke) dezelfde afspraken opgenomen, dat is natuurlijk niet voor niets. Praktijkhouders moeten zich dat realiseren.
Als logopedist (in loondienst én zelf praktijkhouder) ben ik het volledig eens met de reacties van ‘collega’. Het is zeer onterecht dat je als medewerker het risico van een niet-sluitende agenda moet dragen. Hier moet op z'n minst een financiele compensatie tegenover staan. Natuurlijk krijgt de praktijkhouder dan geen inkomsten binnen, maar dat is nu eenmaal het risico van het ondernemerschap. En inderdaad medewerkers houden zich dan bezig met andere werkzaamheden voor de praktijk. Als je ondernemer bent, kies je voor bepaalde risico's.
Als je als praktijkhouder regelmatig ‘verloop’ hebt van medewerkers, zou je je moeten afvragen waarom dit is. Medewerkers willen eerlijk behandeld worden, dan zetten ze zich ook in voor de praktijk.